۱. معلم متکلم وحده و مسئول و مرکز یادگیری است.

۲. دانش آموز فقط در نقش دریافت کننده و شنونده ی اطلاعات به صورت غیرفعال است.

۳. هر دو طرف ارائه دهنده و فراگیر، متکی به تنها کتاب های درسی هستند.

۴. نتایج امتحانات برای طرفین بسیار مهم است.

۵. دانش آموز مانند یک ظرف خالی در نظر گرفته می شود که فقط با اطلاعات منفعلانه پر می شود.

۶.دانش آموز هیچ آزادی عملی ندارد و فقط در نقش یک فرمانبردار عمل می کند.

۷. خلاقیت دانش آموز، قدرت تجزیه تحلیل، حس پرسشگری و … سرکوب می شود.

۸. جذابیت چنین کلاسی برای دانش آموزان بسیار کم بوده و دانش آموزان را به سرعت خسته می کند.

۹.نگاه کردن به دانش آموز به چشم یک ماشین یادگیری، باعث بی انگیزگی او می شود.

۱۰. دانش آموزان فرصت مشارکت و همکاری ندارند و به همین علت مهارت های ارتباطی آنها رشد نمی کند.